Korzystanie z zarządzanych przez PKP dworców bez uiszczania odpowiednich opłat jest naruszeniem przepisów z zakresu kolejnictwa.
Taką decyzję podtrzymał prezes UTK, jednocześnie stwierdzając, że Przewozy Regionalne, Arriva RP oraz Koleje Dolnośląskie poprzez brak podpisania umów regulujących dostęp do stacji pasażerskich, złamały prawo. Stosowne umowy były zawarte przez dziewięciu innych operatorów kolejowych.
Na przewoźników został nałożony obowiązek zawarcia umowy, która będzie określała m.in. prawa i obowiązki operatora infrastruktury i przewoźnika kolejowego. Prezes UTK stwierdził, że korzystanie przez przewoźników ze stacji pasażerskiej jest jednoznaczne z korzystaniem z niej także przez pasażerów przewoźnika. Wątpliwości budzą jednak przypadki zamkniętych dworców kolejowych, z których nie mogą korzystać pasażerowie. Zdaniem UTK poprzez samo zatrzymanie pociągu na stacji już mówimy o korzystaniu z niej, co wymaga opłaty.
Nie jest to jedyny element sporu pomiędzy UTK a spółkami kolejowymi. 10 lipca 2019 roku Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej stwierdził, że perony pasażerskie i drogi dojścia do peronów są elementami infrastruktury kolejowej. Należności za korzystanie z nich powinny zawierać się w kosztach w ramach minimalnego dostępu – tzw. opłacie podstawowej. Reasumując, perony nie mogą być potraktowane jako infrastruktura usługowa, czyli tak jak traktowane są dworce kolejowe. W sprawie klasyfikacji infrastruktury peronowej UTK prowadzi odrębne postępowania.
