Dzień 30 grudnia 2019 r. można uznać za rozpoczęcie „ery wodoru” w miejskim transporcie szynowym. Tego dnia w dzielnicy Gaoming, chińskiego miasta Foshan, rozpoczęła się komercyjna eksploatacja pierwszej na świecie linii tramwaju wodorowego. Przedstawiciele firmy CRRC Qingdao Sifang zgodzili się uchylić rąbka tajemnicy i powiedzieli nam, jaka była droga do powstania tego pojazdu.
22 września 2020 r. podczas 75. sesji Zgromadzenia Ogólnego ONZ przywódca Chińskiej Republiki Ludowej Xi Jinping oświadczył, że Chiny osiągną neutralność pod względem emisji dwutlenku węgla do 2060 roku. Obecnie Państwo Środka jest największym producentem gazów cieplarnianych na świecie, dlatego wypełnienie tej deklaracji wiąże się z olbrzymimi nakładami na przekształcenie gospodarki i realnym wdrożeniem alternatywnych źródeł „zielonej” energii. Odejście od surowców kopalnych na rzecz OZE wymaga olbrzymich inwestycji w tej dziedzinie. Jednak cały proces nie może odbyć się bez innowacyjnych rozwiązań, które pozwolą na pogodzenie olbrzymiego zapotrzebowania na energię z zeroemisyjnością.
Wdrażanie „czystych” rozwiązań w Chinach ma już miejsce, a doskonałym przykładem na to jest wykorzystanie wodoru, który napędza tramwaj zbudowany i wdrożony do użytku przez China Railway Rolling Stock Corporation (CRRC) Qingdao Sifang. W jego ogniwach paliwowych podczas reakcji chemicznej między wodorem a tlenem wytwarzana jest energia elektryczna, a produktem ubocznym jest jedynie woda. Ten proces wytwarzania energii jest równoważny z odwrotnym procesem elektrolizy wody. Energia powstała podczas procesu hamowania magazynowana jest w akumulatorach. W ogniwach paliwowych wodór charakteryzuje się wysoką sprawnością i gęstością energetyczną, a sam proces brakiem wibracji i co szczególnie ważne niskim poziomem emisji hałasu. Trzeba jednak zaznaczyć, że głównymi źródłami wodoru są procesy przetwórstwa paliw kopalnych. Jego produkcja jest bardzo energochłonna, ponieważ wymaga ogromnych ilości energii elektrycznej niezbędnej w procesie elektrolizy, czyli rozkładu wody na tlen i wodór. Jeśli mówimy o ograniczeniu emisji dwutlenku węgla, energia ta musi pochodzić z odnawialnych źródeł np. farm wiatrowych.
Same pojazdy są dwukierunkowe, trójczłonowe i całkowicie niskopodłogowe, a ich maksymalna prędkość to 70 km/h
Samo miejsce, gdzie został zrealizowany projekt Foshan Gaoming Modern Tram Demonstration Line, czyli demonstracyjna linia nowoczesnego tramwaju nie jest przypadkowe. Foshan jest miastem o statusie prefektury w środkowej prowincji Guangdong, leżącym w południowych Chinach. Z populacją sięgającą 7,9 miliona mieszkańców stanowi część Strefy Ekonomicznej Delty Rzeki Perłowej. Jego władze, przywiązując wielką wagę do tworzenia innowacji energetycznych i przyspieszenia transformacji przemysłowej, w 2018 roku przyjęły plan rozwoju przemysłu wodorowego. Zgodnie z nim do 2030 roku Foshan powinno zostać przekształcone w cieszące się międzynarodową renomą eko-miasto, wykorzystujące energię wodorową, rozszerzające jej zastosowania i demonstrujące wykorzystanie wodoru w różnych obszarach funkcjonowania miasta.
