Głosowanie internetowe w tegorocznym konkursie dworcowym zmierza ku końcowi. W finale konkurują: Dąbrowa Górnicza, Goleniów, Konin, Siedlce, Wadowice, Włocławek i Zakopane Główny. Zakwalifikowane do finału obiekty rywalizują o „nagrodę główną” i równolegle „nagrodę publiczności”.
Dworce, które zakwalifikowały się do finału w 2024 r., to grono zróżnicowane nie tylko geograficznie, ale również pod względem wielkości, liczby korzystających podróżnych i roli na sieci kolejowej. Są tu dworce w ważnych węzłach komunikacyjnych, takich jak Włocławek, Dąbrowa Górnicza, czy Konin, stacje z mniejszych miast, które reprezentują Siedlce i Wadowice oraz stacja docelowa pociągów do stolicy polskich Tatr, czyli Zakopane. Ciekawym przykładem rewitalizacji jest też kompleks dworcowy w Goleniowie, który obejmuje nie tylko budynek obsługujący podróżnych ale również kolejową wieżę wodną i dawny magazyn zaadaptowany na potrzeby centrum kultury “Rampa Kultura”.
Finałowe dworce rywalizują o „nagrodę publiczności” i ten, który skompletuje najwięcej głosów, zostanie zwycięzcą i dołączy do laureatów z poprzednich lat – Kartuz, Tarnowa, Przemyśla, Wrocławia, Kątów Wrocławskich i Gdańska – wyjaśnia dr Jakub Majewski z Fundacji ProKolej, która jest pomysłodawcą konkursu. – W poprzednich edycjach konkursu wzięło udział ponad 20 tys. osób. W tym roku oddano ponad 4 tys. głosów i wciąż czekamy na kolejne.
Oddany rok temu do użytku Dworzec Dąbrowa Górnicza jest efektem niezwykłej modernizacji, a niezwykłość polega na tym, że pochodzący z 1888 roku budynek przez kilkadziesiąt lat był nieużywany. Specyfika stacji w Dąbrowie polegała na tym, że łączyły się na niej dwie spośród najważniejszych linii kolejowych Królestwa Polskiego: kolej warszawsko-wiedeńska oraz iwanogorodzko-dąbrowska (z Dęblina do Zagłębia Dąbrowskiego). W II połowie XX wieku zdecydowano, że dworcem dla miasta będzie ten na linii iwanogorodzko-dąbrowskiej, a obiekt „warszawsko-wiedeński” został wyłączony z użytkowania. Gdy w połowie minionej dekady władze miasta porozumiały się z PKP S.A. w sprawie realizacji projektu powstania centrum przesiadkowego wraz z dworcem kolejowym, postanowiono odwrócić tamte decyzje. Poprzedni dworzec został wyburzony, a obiektowi na „wiedence” przywrócono świetność. Powróciły wszystkie niezbędne dla pasażerów funkcje i powstały dodatkowe powierzchnie biurowe, które wynajęło miasto z przeznaczeniem na Dąbrowski Inkubator Przedsiębiorczości. Zmieniło się także otoczenie dworca: po obu stronach torów powstało m.in. 375 miejsc postojowych i tereny zielone.
Do Goleniowa kolej ze Szczecina dotarła w 1870 roku, a równo sto lat później wybudowano tam nowy dworzec. Budowle z tamtego okresu niedobrze się zestarzały i władze samorządowe słusznie uważały, że brzydki i niefunkcjonalny obiekt szpeci miasto. Podjęto decyzję o przejęciu dworca od PKP S.A., wyburzeniu i postawieniu nowego. Od dwóch lat służy już podróżnym. Powstał zupełnie inny obiekt o prostej architekturze, z halą kasową, zapleczem gastronomicznym i toaletami. Co ważne dla pasażerów, wokół dworca jest wiele miejsc do siedzenia, których brakowało przy starym obiekcie. Budynek, drogi dojścia, perony i toalety są w pełni dostępne dla osób o ograniczonej możliwości poruszania się. Miasto wykorzystuje część pomieszczeń dworcowych na siedzibę Straży Miejskiej.
