Monumentalne dzieło sztuki zostało wykonane w latach 1964-65 w ramach gruntownej modernizacji pochodzącego z połowy lat 70. XIX wieku budynku dworca. Jej autorem jest Kazimierz Gąsiorowski, malarz, a później twórca mozaik w wielu lokalizacjach w całej Polsce.
Mozaikę wykonano z czarnych, białych i szarych kamieni oraz z brył szklanych w kolorach czerni, bieli i ostrej, karminowej czerwieni. Elementy zostały osadzone bezpośrednio na ceglanym murze za pomocą zaprawy cementowej, w obrębie ciemnych partii kolorystycznych podbarwionej farbą.
Kompozycja wyraźnie dzieli się na dwie części. Lewa strona, składająca się z płaszczyzn bardzo intensywnej czerwieni i pasów czerni, skontrastowana jest z łagodną kolorystyką prawej strony, wypełnionej rysunkiem białych, delikatnych kształtów przypominających łodzie lub fale. Można ją traktować jako kompozycję całkowicie abstrakcyjną, nie niosącą wyraźnego znaczenia ani ładunku emocjonalnego, ale pojawiały się także interpretacje, w których przypisywano jej symbolikę przekraczania Morza Czerwonego. Według części materiałów archiwalnych kompozycja nosiła tytuł „Wyzwolenie”. Za znaczeniem symbolicznym przemawiałyby okoliczności powstania dzieła – odsłonięcie nastąpiło w ramach obchodów 20. rocznicy wyzwolenia obozu.
