Poza oczywistym walorem proekologicznym, możliwość całkowitej rezygnacji z sieci napowietrznej otwiera przed tym projektem bardzo wiele możliwości. Dzięki ograniczeniu niezbędnej infrastruktury do torowiska, zmniejszają się koszty całej inwestycji. Ponadto można poprowadzić linię tramwajową tam, gdzie nie ma możliwości zainstalowania trakcji lub kłóci się ona z estetyką przestrzeni miejskiej.
Uruchomiona w grudniu 2019 r. linia była pierwszą fazą projektu – 6,9 km (10 przystanków) z docelowo 17,4 km (20 przystanków). Kursujące po niej tramwaje wodorowe wyposażone są w sześć butli do przechowywania wodoru, co pozwala na przejechanie 100 kilometrów, a szybkie i wygodne tankowanie zajmuje około 15 minut. Same pojazdy są dwukierunkowe, trójczłonowe i całkowicie niskopodłogowe, a ich maksymalna prędkość to 70 km/h. Tramwaj mieści 350 pasażerów. Ich nowoczesny wygląd dopełniają panoramiczne okna. Więcej informacji co do samego pojazdu przedstawili nam jego twórcy.
Pierwszy wodorowy tramwaj to przełom na skalę światową. Jak wyglądała droga od pomysłu do realizacji tego przedsięwzięcia?
Jako nowy rodzaj czystej energii, paliwo wodorowe jest jednym z głównych trendów w globalnej eksploatacji i wykorzystaniu energii wodorowej. Ponieważ tramwaj wodorowy jest zasilany wodorowymi ogniwami paliwowymi, może jeździć bez sieci trakcyjnej i posiada doskonałe właściwości pracy ciągłej. Dzięki właściwościom przyjaznym dla środowiska i zerowemu odprowadzaniu zanieczyszczeń podczas eksploatacji stanowi zupełnie nowe rozwiązanie dla ruchu miejskiego. Firma rozpoczęła badania nad tramwajami wodorowymi w 2013 roku, można podzielić je na trzy fazy rozwojowe.
Od 2016 roku do chwili obecnej opracowano trzecią generację tramwaju wodorowego z systemem ogniw paliwowych i akumulatorów
W latach 2013-2015 opracowano pierwszą generację wodorowych tramwajów energetycznych z ogniwami paliwowymi, akumulatorem i układem superkondensatorów. Dzięki testom układu magazynowania energii, zasilania wodorowego i całego pojazdu, układ wodorowy został pomyślnie zainstalowany w pojeździe w celu jego eksploatacji i testowania. W marcu 2015 roku został zaprezentowany pierwszy na świecie tramwaj wodorowy.
W latach 2015-2016 powstała druga generacja tramwaju wodorowego. W porównaniu z pierwszą, kolejna wersja została zoptymalizowana i ulepszona. Poprawiono moc wyjściową ogniw paliwowych, uproszczono konfigurację systemu energetycznego, poprawiono konfigurację systemu magazynowania energii, zwiększono ilość magazynowania wodoru na pokładzie oraz zoptymalizowano strategię zarządzania i kontroli energii. System zasilania wodorowego został kompleksowo zmodernizowany, a także przeprowadzana została jego certyfikacja bezpieczeństwa.
Od 2016 roku do chwili obecnej opracowano trzecią generację tramwaju wodorowego z systemem ogniw paliwowych i akumulatorów. Dzięki wspólnemu uruchomieniu instalacji wodorowej, testom statycznym i dynamicznym oraz testowi instalacji wodorowej w pojeździe, w grudniu 2017 roku, uruchomiono tramwaj w Foshan. Dodatkowo firma zakończyła sukcesywną ocenę tramwaju, który przejechał 2000 kilometrów na linii testowej, ocenę dopasowania systemu zasilania wodorem oraz 20 – dniową próbę eksploatacyjną na linii głównej. W grudniu 2019 roku tramwaj został oficjalnie oddany do użytku komercyjnego, co oznacza uruchomienie pierwszej na świecie linii tramwajów wodorowych.
