Rada Techniczno-Gospodarcza Ministerstwa Transportu w Rumunii zatwierdziła projekt związany ze znaczącą dla tego kraju inwestycją – podjęto decyzję o zakupie aż dwunastu zespołów trakcyjnych zasilanych ogniwami wodorowymi. Jest to oczywiście założenie długoterminowe, nie tylko ze względu na kwestie techniczne, ale i finansowe. Taki zakup będzie kosztował Rumunię prawie miliard euro. W kwocie tej, poza pojazdami kolejowymi, mieści się również trzydziestoletni okres serwisowania pociągów wodorowych. Konieczne będzie oczywiście także postawienie odpowiednich stacji zasilających.

Taki projekt inwestycyjny pozwoli optymalnie zagospodarować usługi transportowe na liniach do tej pory niezelektryfikowanych. Zgodnie z założeniami, pociągi wodorowe będą kursować chociażby na trasach łączących Bukareszt z lotniskiem Otopeni czy Targoviste.

Zamówienie wraz z zakupem oraz wdrożeniem taboru powinno orientacyjnie zająć czterdzieści miesięcy.

Jakie wymogi stawia Rumunia?

Rumuńskie Ministerstwo Transportu ogłosiło 10 maja, jakie parametry techniczne bierze pod uwagę w przypadku zeroemisyjnych pociągów wodorowych. Za zakup odpowiedzialny będzie Urząd ds. Reformy Kolejnictwa. W ramach umowy z przyszłym dostawcą pojazdów, Rumunia planuje zamówić dwanaście zespołów trakcyjnych, z których każdy ma zapewnić przynajmniej 160 miejsc pasażerskich siedzących i tyle samo stojących. W każdym składzie ma się znaleźć także po kilkanaście miejsc przeznaczonych do przewozu rowerów. Standardowo pociągi będą poruszać się z prędkością do 140 kilometrów na godzinę.

Zgodnie ze wstępnymi wyliczeniami podanymi w ogłoszeniu na stronie internetowej Ministerstwa, w ramach wyposażenia zespołu trakcyjnego konieczne będzie zamontowanie minimum jednej toalety standardowej oraz jednej przeznaczonej dla pasażerów z ograniczoną sprawnością fizyczną. Na pokładzie pojazdów muszą zostać zainstalowane stacje zasilające dla urządzeń vendingowych (automatów z napojami i przekąskami).

W przypadku wymagań stricte technicznych wspomnieć można o konieczności dostosowania pociągów wodorowych do szyn o rozstawie 1435 milimetrów. Ponadto producent musi zastosować w nich systemy bezpieczeństwa takie, jak ETCS na poziomie 1 oraz 2. Pojazdy powinny zostać wyprodukowane z surowców zgodnych z normami ochrony środowiska i o podwyższonej odporności na działania wandali. Minimalny czas eksploatacji składów to osiemnaście lat, a całkowita żywotność taboru w założeniu będzie osiągała trzydzieści lat.