Kolejną istotną kwestią, jeśli chodzi o bezpieczeństwo, jak wspomniano wcześniej, są badania układu hamulcowego. Z doświadczenia jednostki przeprowadzającej badania hamulca pojazdów kolejowych wiemy, że te przeprowadza się głównie dla prędkości maksymalnych. W tramwajach, pomimo, że poruszają się nawet z prędkością 70 km/h, to badania skuteczności hamowania przeprowadza się z prędkości wynoszącej zaledwie 30 km/h, mimo że wciąż pojawiają się głosy o konieczności zaostrzenia obecnych wymagań. Istnieją ku temu również przesłanki związane bezpośrednio z bezpieczeństwem podróżujących. W przypadku wdrożenia hamowania nagłego z prędkości 70 km/h nie ma wymagań co do dopuszczalnej drogi hamowania lub wymaganego opóźnienia hamowania. Powszechnie wiadomo, że tramwaj prowadzi się „na widoczność”, zatem zaostrzenie lub chociażby sformułowanie przepisów z pewnością pozwoliłoby na uniknięcie wielu kolizji, przy których najistotniejszą kwestią jest czas reakcji motorniczego. W przypadku, gdy droga hamowania z prędkości maksymalnej zostałaby określona z zachowaniem oczywistych wymagań bezpieczeństwa dla podróżujących, bezpieczniejsze stałoby się podróżowanie tym środkiem transportu zbiorowego. Ponadto, nie uwzględniono również w przepisach żadnego wymagania dotyczącego skuteczności hamowania w przypadku wykrycia poślizgu pojazdu. Jedynym zapisem dotyczącym urządzenia poprawiającego współczynnik przyczepności między kołem i szyną jest sprawdzenie czy pojazd jest w nie wyposażony.
Z pozytywnych kwestii bezpieczeństwa warto wspomnieć o istniejących zapisach w rozporządzeniach dotyczących maksymalnej siły zamykających drzwi. Określono bowiem jej wartość wynoszącą 150 N na każde skrzydło drzwi. Ponadto system powinien posiadać systemy zabezpieczające przed ewentualnym przytrzaśnięciem wysiadającego. Jest to podwójne zabezpieczenie podróżnych przed zakleszczeniem pomiędzy płatami drzwiowymi, co w skutkach mogłoby doprowadzić do wypadku. Pomijając kwestię braku zapisów o maksymalnej prędkości zamykania tych drzwi, można stwierdzić, że w zdecydowanej części systemy te spełniają ogólnie pojęte wymagania bezpieczeństwa. Sieć Badawcza Łukasiewicz w tej kwestii pracuje w oparciu o normę PN-EN 14752. Za pomocą specjalistycznego urządzenia, zgodnego z normą, dokonuje się pomiaru siły zamykającej (ściskającej). Jest to norma kolejowa, która swoim zakresem obejmuje również tramwaje.
Pomijając kwestię samej homologacji, należałoby skupić się również na kwestiach badań technicznych tramwajów oraz ich dopuszczenia po przeprowadzonych modernizacjach. Drugie z tych zagadnień jest niedopracowane w zakresie jakichkolwiek wymagań stawianych tym pojazdom lub podmiotom przeprowadzającym modernizację. Łukasiewicz – IPS „TABOR” jako jednostka przeprowadzająca badania homologacyjne tramwajów jak i pojazdów kolejowych, ma pewne porównanie co do wymagań stawianym pojazdom szynowym. W przypadku kolei dąży się do spełnienia unijnych wymagań, natomiast w przypadku tramwajów wymaga się spełnienia wyłącznie wytycznych rozporządzeń, które w niewielkim stopniu powołują się na międzynarodowe wymagania.
