Indonezja, wyspiarskie państwo leżące w Azji Południowo – Wschodniej, należy do najszybciej rozwijających się rynków branży kolejowej w regionie. 273 miliony mieszkańców przy 6000 km linii kolejowych pokazuje potencjał inwestycyjny tego kraju.
W czwartej pod względem ludności na świecie Indonezji koleją podróżowało 423 miliony pasażerów. Oznacza to, że w tym kraju istnieje duża rezerwa dla przewozów pasażerskich. Ten kraj ma ogromny potencjał, który wobec ambitnych planów infrastrukturalnych, może zostać zrealizowany przy ogromnym wsparciu polskich przedsiębiorstw działających w branży kolejowej Na całą kolej w tym kraju rzutują pozostałości i dziedzictwo kolonialne tego obszaru.
Powstanie i utrzymanie sieci kolejowej uzależnione było od podejścia władz danego regiony oraz możliwości technicznych, jak również warunków terytorialnych. Nie można bowiem zapominać, że 14 pod względem powierzchni kraj jest również największym krajem wyspiarskim na świecie z ok. 17 tys. wysp. Wydaje się, że przełomowym rokiem dla kolei indonezyjskiej był 1981 kiedy to powołano do życia spółkę skarbu państwa PT Industri Kereta AP (PT INKA). Do jej zadań należała budowa taboru kolejowego, która sukcesywnie była poszerzana o kolejne typy wagonów pasażerskich i towarowych lokomotyw oraz elektrycznych i spalinowych zespołów trakcyjnych. PT INKA od momentu powstania wspierała się współpracą z partnerami zagranicznymi.
General Electric czy Bombardier to partnerzy, którzy przez lata kooperowali z Indonezyjczykami przy produkcji lokomotyw spalinowych czy EZT. W zeszłym roku natomiast podpisano umowę ze Stadler Rail Group o wartości 30 bilionów rupii indonezyjskich (red. – 1 dolar USA to około 14500 rupii).
Jak bardzo produkcja PT INKA jest uwarunkowana od współpracy z firmami zagranicznymi świadczy to jak wiele elementów i komponentów dla składów szybkich kolei miejskich LRT Jabobetabek jest importowanych z Niemiec (silnik trakcyjny i skrzynia biegów, układy hamulcowe), Hiszpanii (skrzynia biegów, układy hamulcowe), Japonii (mechanika drzwi, pantograf), Kanada (TECU) czy Szwecji (układ napędowy). Indonezyjski rynek kolejowy nie ogranicza się jednak tylko do PT INKA. Istotnymi na rynku są:
• PT Len Industri (Persero) indonezyjska spółka skarbu państwowa dostarczająca systemy sygnalizacji kolejowej oraz infrastrukturę telekomunikacyjną na głównych liniach kolejowych na wyspach Jawa i Sumatra oraz dla miejskiego transportu szynowego;
• PT Wijaya Karya oraz PT Adhikarya to indonezyjskie spółki skarbu państwowa zajmujące się między innymi inżynierią cywilną w branży kolejowej.
Współpraca branży kolejowej pomiędzy Polską a Indonezją Chcąc skorzystać z możliwości jakie pojawiły się na rynku indonezyjskim Zagraniczne Biuro Handlowe PAIH w Dżakarcie nawiązało współpracę z najważniejszym pozarządowym stowarzyszeniem kolejowym w Indonezji: Masyarakat Pecinta Kereta Api (MASKA). Celem istnienie tej organizacji jest promocja i wsparcie branży kolejowej, pośrednictwo między usługobiorcami i usługodawcami, operatorami pociągów oraz rządem. W wyniku poszukiwań partnera instytucjonalnego w kraju podjęto współpracę z największym samorządem gospodarczym w Polsce na kolei czyli Polską Izbę Producentów Urządzeń i Usług na Rzecz Kolei (PIK).
