Jednym z pojęć, które w ostatnich kilku latach weszło do debaty publicznej w Azji i Europie, jest budowanie sieci powiązań, czyli tzw. connectivity.
Pojęcie to wpisuje się w dyskusję o rozwoju społeczno-gospodarczym, przepływach strategicznych, a także geopolityce. Budowanie sieci połączeń przewidują globalne plany inwestycyjne wielu krajów. Pojęcie connectivity dotyczy bardzo szerokiego wachlarza inwestycji infrastrukturalnych i logistycznych, w tym budowy dróg, portów czy lotnisk. Specjalne miejsce w tym zagadnieniu zajmuje kolejnictwo. Koleje zapewniają szybki i wygodny transport pasażerski oraz niezawodny i niezależny od ruchu kołowego transport towarowy.
Będąc ambasadorem przy Stowarzyszeniu Krajów Azji Południowo-Wschodniej (ASEAN) obserwuję, jak większość państw tego regionu podejmuje działania w celu rozbudowy sieci połączeń kolejowych oraz modernizacji taboru. Indonezja jako największy kraj w Azji Południo-Wschodniej, a także główny kraj mojej akredytacji, jest doskonałym przykładem podejmowania tego typu działań inwestycyjnych. Realizacja ambitnego programu rozbudowy kolei w Indonezji wymaga olbrzymich nakładów inwestycyjnych. Rząd w Dżakarcie od pewnego czasu wyraźnie sygnalizuje priorytetyzację kolei na głównych wyspach archipelagu indonezyjskiego.
Proces ten ma wzmacniać fundamenty rozwoju społeczno-gospodarczego Indonezji, która zgodnie z przewidywaniami wiodących ośrodków analitycznych powinna w okresie najbliższych 30-40 lat stać się jedną z czterech głównych gospodarek świata. Jednocześnie należy mieć na uwadze szereg wyzwań, z jakimi wiążą się inwestycje infrastrukturalne w Indonezji – niełatwa geografia, tropikalny klimat, zdarzenia losowe (np. trzęsienia ziemi) – to wszystko wpływa na realizację projektów.
Mając na uwadze cały kontekst gospodarczy, finansowy i logistyczny indonezyjskiego programu rozwoju kolejnictwa należy podkreślić, że Indonezja będzie poszukiwała najbardziej sprawdzonych i konkurencyjnych rozwiązań technologicznych w zakresie kolejnictwa. Biorąc udział w kilku wydarzeniach promujących współpracę polsko-indonezyjskiego przemysłu kolejowego jestem przekonana, że polskie firmy mogą być atrakcyjnymi partnerami do przemysły indonezyjskiego, a polskie technologie zapewnią wymagane bezpieczeństwo i niezawodność.
Ambasada RP w Dżakarcie wszystkimi dostępnymi kanałami wspiera budowanie kontaktów biznesowych pomiędzy polskimi i indonezyjskimi firmami działającymi w zakresie kolejnictwa. Wydaje się, że właśnie teraz jest odpowiedni moment na wzmacnianie relacji na poziomie przedsiębiorstw, co powinno pozwolić na uczestnictwo w procesie zamówień i prezentacje w Indonezji konkurencyjnej oferty polskiego przemysłu kolejowego.
