Podsumowanie
Choć najlepsze efekty w ożywianiu dokumentacji daje przejście całej drogi, nawet pokonanie tylko pierwszego kroku pozwala na usunięcie irytujących błędów, a tym samym – na wzmocnienie zaufania do DSU. Wybór kroków zależy oczywiście od sytuacji w danym podmiocie: jakości aktualnej DSU, typów utrzymywanych pojazdów, liczby pracowników i ich doświadczenia. W każdym przypadku warto jednak dążyć do tego, aby dokumenty wykorzystywane do zapewnienia poziomu bezpieczeństwa systemu kolejowego nie były „martwe”, tylko rzeczywiście służyły na co dzień celom, do których zostały opracowane. Stąd wydaje się pożądane skorzystania ze wsparcia zewnętrznych specjalistów dysponujących odpowiednią wiedzą dla zaproponowania świeżego podejścia oraz wielokryterialnego zoptymalizowania czynności utrzymaniowych.
Dodatkowo wprowadzanie zmian w systemie utrzymania w oparciu o dotychczasowe doświadczenie eksploatacyjne wraz z właściwie przeprowadzonym procesem zarządzania zmianą, może przynieść operatorowi wyraźne korzyści finansowe.
Profesjonalne wsparcie, oparte na wykwalifikowanych oraz wielodziedzinowych specjalistach z bogatym doświadczeniem branżowym umożliwia przewoźnikowi bezpiecznie przeprowadzić proces zmian w systemie utrzymania pojazdu, bez dużego zaangażowania własnego zespołu.
Ważna jest także możliwość zachowania doradztwa po wprowadzonych zmianach w systemie utrzymania, w aspekcie ciągłego doskonalenia procesu oraz optymalizacji ekonomicznej. Ciągły rozwój dokumentacji systemu utrzymania stanowi składnik zwiększania niezawodności oraz bezpiecznego utrzymania pojazdów. Należy również mieć na uwadze dotychczasowe doświadczenie podmiotu wspomagającego zarządzania zmianami, a także elastyczność w reprezentowaniu przed jednostką oceniającą czy jednostką notyfikowaną.
dr inż. Piotr Smoczyński
mgr inż. Mateusz Motyl
