Celem regulacji, jak podkreślił, może być: wyrównanie, obniżenie lub podniesienie wartości temperatury neutralnej na określonej długości toru bezstykowego. Regulacja sił podłużnych może być wykonana przy użyciu jednej z trzech metod: swobodnego wyrównywania, metody termicznej oraz naciągu. Podsumowując swoje wystąpienie Kędra zaznaczył, że istnieje potrzeba i konieczność opracowania WTWiO regulacji sił podłużnych w torze bezstykowym. Sesję pierwszą zamknęło wystąpienie Ivana Dymitrova oraz Martina Holy’ego, przedstawicieli firmy SKANSKA SA, którzy omówili technologię montażu toru bezstykowego na przykładzie kolei słowackich. Gospodarzem drugiej sesji było przedsiębiorstwo DOLKOM Sp. z o.o., spółka zależna PKP PLK SA.
Prelegenci DOLKOM szeroko omówili zagadnienia elektronicznego rejestratora parametrów zgrzewania szyn zabudowanego na głowicy K355 oraz modernizację układów zgrzewających na zgrzewarce szyn typu PRSM3. W ramach sesji odbyła się także dyskusja nt. torów bezstykowych i zgrzewania. Jakość i innowacje Sesję trzecią otworzyło wystąpienie Waldemara Krakowiaka i Rafała Frączka z Biura Logistyki i Biura Dróg Kolejowych PLK. Ich prelekcja, zatytułowana „Uszkodzenia długich szyn możliwe w procesach logistycznych i budowlanych”, dowiodła, że od czasów przedsiębiorstwa PKP system dostaw i rozładunku szyn nie był istotnie ulepszany. Prawidłowe traktowanie szyn powinno obejmować szereg działań, np. wykorzystanie zgrzewalni stacjonarnych jako magazynów przejściowych i źródła nowoczesnych technologii rozładunkowych, a także trwałe ujednolicenie wymagań standardowych, WTWiO oraz SIWZ. Zmiany wprowadzane przez PLK będą stopniowo wchodzić w życie, jednak do czasu ich pełnego zaimplementowania – jak podkreślili Krakowiak i Frączek – prawidłowe traktowanie szyn pozostaje obowiązkiem uczestników procesu budowlanego na każdej budowie.
W sesji trzeciej uczestnicy wysłuchali także wystąpień Adama Janika i Jana Kaczmarka z Zakładu Maszyn Torowych w Krakowie („Zgrzewanie szyn jako ogniwo łańcucha dostaw szyn – doświadczenia PKP”), Zbigniewa Marca i Marcina Szewczyka z Przedsiębiorstwa Napraw i Utrzymania Infrastruktury Kolejowej w Krakowie Sp. z o.o. („System EMD do rozładunku szyn długich”), Michała Domańskiego z VOSSLOH RAIL SERVICES GmbH („System dostaw szyn długich na przykładzie kolei niemieckich) oraz Tomasza Cieśli z ArcelorMittal Poland SA („Wybrane aspekty logistyki szyn długich”).
Sesję zakończyła dyskusja na temat systemu dostaw szyn i zgrzewania. Wiceprezes PKP Polskich Linii Kolejowych SA Antoni Jasiński, członek zarządu, dyrektor ds. utrzymania infrastruktury, otworzył sesję czwartą. Następnie głos z abra ł Eugeniusz Dąbek z Pomorskiego Przedsiębiorstwa Mechaniczno-Torowego Sp. z o.o. W swoim wystąpieniu Dąbek skupił się na tematyce rozjazdów blokowych i żurawi kolejowych. – Zabudowa blokowa to na doświadczonych kolejach zachodnich prawie standard – powiedział Dąbek. – W Polsce prowadzone były wymiany blokowe z przewożeniem zmontowanych i odebranych u producenta rozjazdów, jednak działania te miały charakter incydentalny. Dopiero wprowadzenie w 2016 r. instrukcji Id-114, zgodnie z którą każdy nowozabudowywany rozjazd, o dopuszczalnej prędkość jazdy do 120 km/h lub więcej, powinien być transportowany, rozładowywany i zabudowywany w zmontowanych blokach krzyżownicy, zwrotnicy i szyn łączących, zmieniło charakter planowania prac rozjazdowych. Krzysztof Niemiec z TRACK TEC SA również zajął się wybranymi aspektami blokowej logistyki rozjazdów, a Stanisław Maszczyński i Permyakov Mikhail z KIROW GmbH/MASRAL P.P. opowiedzieli o zastosowaniu kolejowych żurawi KIROW w budownictwie torowisk oraz ratownictwie. Kompleksowe podejście do przęsłowej technologii transportu i zabudowy rozjazdów kolejowych było tematem prezentacji Remigiusza Tytuły z Kolejowych Zakładów Nawierzchniowych „Bieżanów” Sp. z o.o., z kolei Paweł Pazdro i Mariusz Ossowski z Voestalpine Railway System Polska Sp. z o.o. zajęli się logistyką dostaw rozjazdów i szyn.
