Pierwsza na świecie komercyjna linia wodorowego tramwaju z powodzeniem funkcjonuje w chińskim Foshan. O tym jaką przewagę konkurencyjną daje to rozwiązanie, surowych kryteriach zeroemisyjności i szansach na upowszechnienie się wodoru jako paliwa przyszłości, powiedział nam Thomas Goletz, prezes Meet Hydrogen Association oraz CEO w MGI Inc.
Pociągi wodorowe Coradia iLint kursują już w Niemczach, tam też mają zacząć jeździć autobusy Solaris Urbino 12 hydrogen. Czy przyszedł czas na tramwaje wodorowe?
Sieci lekkich i podmiejskich kolei są obecnie w wielu regionach zelektryfikowane, a metro i tramwaje mają przeważnie elektryczne układy napędowe. Pojazdy napędzane wodorem, takie jak samochody, autobusy czy pociągi, używają dziś również elektrycznych układów napędowych. Silniki spalinowe wodoru są przestarzałe. Pojazdy te generują energię elektryczną za pomocą ogniw paliwowych. Na tym polega główna różnica w porównaniu z ich konwencjonalnymi odpowiednikami – pojazdy napędzane wodorem to pojazdy elektryczne wytwarzające potrzebną energię elektryczną na żądanie i na miejscu. Są niezależne od jakiejkolwiek sieci energetycznej i nie wymagają napowietrznej trakcji. Jednocześnie są wolne od emisji. Podobnie jak autobusy napędzane wodorem, tramwaje wodorowe wykorzystują istniejące technologie. Ogólnie rzecz biorąc, nie jest to coś rewolucyjnego, ale jest to ewolucja energii. Tramwaje napędzane wodorem dają operatorom swobodę realizowania połączeń bez emisji spalin, przy wykorzystaniu elektrycznych układów napędowych. Nie muszą oni inwestować w budowę i utrzymanie pełnej sieci trakcyjnej. Otwiera im to dodatkowe możliwości w zakresie rozwoju i eksploatacji bezemisyjnego systemu transportu publicznego. Dlatego pojazdy napędzane wodorem, a w szczególności tramwaje wodorowe, są bardzo ważnym czynnikiem umożliwiającym dotarcie do bezemisyjnych i bezproblemowych sieci transportu publicznego. Wielu producentów i operatorów tramwajów pokutuje w tradycyjnym podejściu polegającym na wykorzystaniu sieci trakcyjnych do dostarczania energii elektrycznej do swoich pojazdów. Oznacza to, że bez trakcji nie mogą realizować usług przewozowych. Dlatego ubiegłoroczna próba CRRC Sifang jest tak ważna – ich tramwaj wodorowy nie jest prototypem ani wersją pokazową, jest produktem gotowym do wprowadzenia na rynek, działającym już w kilku miejscach. Jest to pierwszy na świecie komercyjny tramwaj wodorowy, a w dodatku obsługuje całą linię w Foshan. Zarówno linia, jak i wykorzystywane na niej tramwaje są w pełni zintegrowane z systemem transportu publicznego Foshan, bezproblemowo użytkowane przez pasażerów. To już nie technologia, to jej inteligentne wykorzystanie.
Wykorzystanie wodoru, którego jedynym produktem ubocznym jest para wodna to spełnienie marzeń o bezemisyjnym transporcie. Jakie są jeszcze inne atuty wykorzystania tej technologii?
Jak zawsze, ważne jest, aby spojrzeć na system lub rozwiązanie w bardziej całościowy sposób. Zastosowania zasilane wodorem, takie jak transport, mogą być naprawdę czyste tylko wtedy, gdy cały łańcuch energetyczny jest czysty. Bez czystego wytwarzania wodoru nie możemy mówić o transporcie bezemisyjnym. Obecnie dysponujemy technologiami i procesami do wytwarzania czystego wodoru, inaczej nazywanego „zielonym wodorem”. Załóżmy, że żyjemy w świecie z zielonym wodorem, a wtedy jesteśmy naprawdę blisko zeroemisyjności. To jest powód, dla którego wodór jako nośnik energii jest tak ważny dla każdej strategii dekarbonizacji. A to prowadzi nas do innych korzyści związanych z zastosowaniami wodoru. Wodór jest nośnikiem energii, w takiej formie możemy ją magazynować i używać zawsze, i wszędzie tam, gdzie jej potrzeba – na żądanie, na miejscu i na czas. Ta zaleta będzie oczywista, jeśli porównamy samochód z silnikiem spalinowym, akumulatorowym i wodorowym. Podczas gdy samochód na benzynę wykorzystuje ją jako nośnik energii, jest niezależny i można go bardzo szybko zatankować. Jednak to nie jest czyste rozwiązanie. Akumulator już spełnia warunek czystości, ale ładowanie akumulatora trwa długo. Samochód na wodór jest alternatywą i można go tankować jak samochód na benzynę. Ten przykład bardzo wyraźnie pokazuje, że podstawową zaletą jest dostępność energii na miejscu, na żądanie i na czas.
Warunkami upowszechnienia się tego rozwiązania jest koszt wodoru, możliwości jego pozyskania i dystrybucji. Jak na świecie wygląda ten temat?
Technologie wodorowe mają absolutnie sens i to w przypadku nieograniczonych zastosowań. Otwierają drogę do świata wolnego od emisji i gwarantują swobodę korzystania z energii, bez znaczenia gdziekolwiek jesteśmy, kiedy i ile jej potrzebujemy. Jednocześnie – jak wszystkie technologie – ich upowszechnienie leży u podstaw ekonomicznej rzeczywistości. Użytkownicy muszą płacić za energię….
Cały wywiad przeczytacie w najnowszym numerze “Raportu Tramwajowego”, który oddamy w Wasze ręce na początku listopada.
