Czy wysokość ryczałtu ustalona w art. 12 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych obejmuje także świadczenie obejmujące ponoszenie przez pracodawcę kosztów paliwa i innych kosztów eksploatacyjnych? Z takim pytaniem zwracają się podatnicy do Dyrektora
Krajowej Informacji Skarbowej.
Zgodnie bowiem z art. 12 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wartość pieniężną nieodpłatnego świadczenia przysługującego pracownikowi z tytułu wykorzystywania samochodu służbowego do celów prywatnych ustala się w wysokości:
W przypadku wykorzystywania samochodu służbowego do celów prywatnych przez część miesiąca wartość świadczenia ustala się za każdy dzień wykorzystywania samochodu do celów prywatnych w wysokości 1/30 w/w kwot.
Zagadnienie, czy do ustalonego ryczałtu również wlicza się koszty ponoszone przez pracodawcę odnośnie paliwa oraz innych kosztów eksploatacyjnych było przedmiotem licznych interpretacji podatkowych oraz postępowań sądowych. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji S-ILPB1/4511-1-349/15/19-S/TW z dnia 1.02.2019 r. po ponownym rozpatrzeniu sprawy, potwierdził, że koszty paliwa oraz wszelkie inne stałe, związane z pojazdem wydatki, takie jak koszty ubezpieczenia, bieżące naprawy, przeglądy, wymiana części eksploatacyjnych nie stanowią odrębnego świadczenia. Udostępnienie pracownikowi przez pracodawcę do używania samochodu, obejmuje zapewnienie możliwości prawidłowego jego używania, a więc także ponoszenie wszystkich niezbędnych wydatków umożliwiających takie używanie. Pracodawca przekazując samochód służbowy, do użytkowania, oddaje pracownikowi do użytku pojazd gotowy do jazdy zarówno z zapewnionym paliwem, jak i materiałami eksploatacyjnymi. Korzystanie z samochodu służbowego nie jest przecież możliwe bez paliwa. Tym samym należy uznać, że ryczałt ustalony w tym przepisie dotyczy całości otrzymywanego świadczenia. W przeciwnym przypadku niweczyłoby to ideę ryczałtu i założonego nią celu.
Natomiast w sytuacji gdy pracodawca zdecyduje się dodatkowo pokrywać wydatki na paliwo, które będzie wykorzystane na cele inne niż służbowe, wówczas nieodpłatne świadczenie pracodawcy polegające na umożliwieniu wykorzystania zakupionego paliwa do celów prywatnych przez pracownika jest odrębnym świadczeniem, stanowiącym opodatkowany przychód pracownika ze stosunku pracy, którego wartość należy ustalić w oparciu o art. 12 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. według zasad określonych w art. 11 ust. 2-2b tej ustawy.
Pracodawca oprócz zryczałtowanej kwoty przychodu z nieodpłatnych świadczeń z tytułu wykorzystywania samochodów do celów prywatnych powinien do przychodów pracowników ze stosunku pracy doliczyć dodatkowy przychód z nieodpłatnych świadczeń z tytułu zużywania nabytego przez pracodawcę paliwa do tych samochodów.
Przychód z tytułu wykorzystywania służbowego samochodu do celów prywatnych stanowi podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne (i ubezpieczenie zdrowotne). Wartość pieniężną takiego świadczenia ustala się (w celu jego oskładkowania) na analogicznych zasadach jak na potrzeby PIT, a więc w kwocie zryczałtowanego przychodu z tytułu używania samochodu służbowego do celów prywatnych pracowników.
Podsumowując należy stwierdzić, że wartość pieniężna nieodpłatnego świadczenia przysługującego pracownikowi z tytułu wykorzystywania samochodu służbowego do celów prywatnych, o której mowa w art. 12 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, obejmuje wszelkie koszty użytkowania samochodu, w tym m.in. paliwo. Podatnicy muszą się jednak liczyć z tym, że organy będą prezentowały stanowisko odmienne. Wynika to między innymi z faktu, że pomimo korzystnych wyroków sądów administracyjnych w bazie interpretacji indywidualnych jest wiele interpretacji niekorzystnych dla podatników.
