Na początku roku akademickiego 2016/2017 Politechnika Śląska wraz
z Polską Izbą Producentów Urządzeń i Usług na Rzecz Kolei ogłosiły – wśród studentów Transportu Kolejowego – konkurs, którego celem było opracowanie nowoczesnego systemu informacji pasażerskiej.
W wyniku tego konkursu wyłoniono trzech laureatów. Miejsce pierwsze zajął Jurand Nowak i to właśnie on mógł przedstawić swój pomysł podczas Pierwszej konferencji ,,Dworce’’ odbywającej się w dniach 1-2 grudnia 2016 r. w Poznaniu. Praca nad systemem informacji pasażerskiej zaczęła się od wyszukania spośród krajowych i zagranicznych dworców takich przykładów, które mogły posłużyć jako wzorce w projekcie. Za pozytywne przykłady oznakowania wybrano: dworzec w Bydgoszczy oraz Lotnisko Chopina w Warszawie. Oprócz wzorców są też takie, które mogłyby zyskać miano anty-wzorca np. dworzec kolejowy w Katowicach.
Powodem takiej oceny jest niekonsekwencja i chaotyczność katowickiego systemu. Osoba wchodząca do budynku nie zobaczy instrukcji dojścia na perony, a jedynie sklepowe szyldy. Pasażer nie dowie się również kiedy odjeżdża jego pociąg, gdyż tablica informacyjna zainstalowana jest za wysoko. Następnym etapem przed przystąpieniem do projektowania było określenie misji systemu. Aby SIP właściwie spełniał swoją rolę powinien posiadać cechy takie jak: przejrzystość, intuicyjność, odróżnialność, oszczędność, uniwersalność, prostota, czytelność oraz wysoka jakość wykonania. Jednak przede wszystkim powinien być zunifikowany, jednolity i estetyczny. Po określeniu kryteriów jakie spełniać musi system, przystąpiono do projektowania, które podzielono na dwa etapy.
Pierwszym z nich było stworzenie nowych elementów dopełniających obecnie stosowany system, natomiast drugą była naprawa istniejącego oznakowania. Pomysł pierwszy polega na wytyczeniu centralnej, ogólnodostępnej przestrzeni dworca, na której zostanie umieszczony multimedialny plan dworca w postaci dwóch ustawionych tyłem do siebie monitorów dotykowych. Na ekranie takiego urządzenia będzie dostępny interaktywny plan dworca, za pomocą którego można będzie otrzymać wskazówki dojścia na peron lub do toalety. Z tym pomysłem płynnie łączy się drugi, czyli punktowe oznaczenia poziome. Mają one swój początek w miejscu, gdzie ulokowana jest tablica. Składnikami tego systemu są kolorowe koła naklejane na posadzkę dworca.
Każdy kolor przyporządkowany byłby określonemu celowi, na przykład: do kas prowadziłyby koła koloru zielonego, a do toalet te czerwone. Położenie kolorowych kręgów mogłoby pokrywać się z drogą dla osób niewidomych. Trzecim zaprojektowanym elementem jest biletowy system informacyjny, polegający na wykorzystaniu przestrzeni biletu do informowania o miejscu odjazdu, stacjach pośrednich, opóźnieniach itp. Jedynym wymogiem jest umieszczenie na dworcu czytników, które zbierają dane z kodów QR umieszczonych na biletach. Urządzenie przedstawiałoby wszystkie niezbędne informacje na ekranie multimedialnym. Bilet można zeskanować również za pomocą telefonu komórkowego. Czwartym pomysłem są mapy językowe. Należy zadbać, by również osoby niemówiące po polsku nie miały problemu ze znalezieniem poszukiwanego miejsca. W związku z tym należy wydrukować plany dworca w sześciu najpopularniejszych językach i umieścić je w pobliżu centralnego punktu informacyjnego. Plan swoją wielkością i grubością powinien przypominać kinową ulotkę.
