Dynamiczny rozwój jakościowy infrastruktury szynowej, zakupy nowoczesnego taboru, rozbudowa zaplecza, nowych hal serwisowych, inwestycje w wydajny sprzęt obsługowy, zmieniają obraz krajowej bazy naprawczej w sposób skokowy. Efekt ten ma również swoje odzwierciedlenie w dziedzinie nakładania nowych powłok lakierniczych i dekoracyjnych.
Rozwój wymagań technologicznych oraz rosnące wymagania w zakresie ochrony środowiska, a przede wszystkim wysoko postawiona poprzeczka warunków komfortowej i bezpiecznej pracy rzutują w sposób zdecydowany na to, w jakich warunkach ma być prowadzone malowanie pojazdów szynowych, lokomotyw, wagonów, członów zespołów trakcyjnych oraz ich części i galanterii. W świetle obowiązującego stanu prawnego w kraju – czynności aplikacyjne materiałów malarskich na powierzchnie pojazdów muszą odbywać się w zamkniętym pomieszczeniu z wymuszonym systemem wentylacji technologicznej zapewniającym bezpieczne warunki pracy pod kątem wyeliminowania warunków zagrożenia wybuchowego, oraz zapewnić wymagane temperatury pracy niezależnie od temperatury otoczenia za pomocą odpowiedniego poziomu automatyki kontrolnej. Pomieszczenie w którym zamierzamy malować tabor musi zapewniać także odpowiedni poziom oświetlenia, czystości powietrza, oraz być wyposażone w bezpieczne urządzenia podnośnikowe – podesty mobilne 3D, umożliwiające obsłudze dostęp do każdej części malowanego taboru.
Takim urządzeniem jest SPECJALISTYCZNA,
WIELKOGABARYTOWA KABINA MALARSKO – SUSZARNICZA
dla pojazdów szynowych.
Kabina malarsko – suszarnicza jest urządzeniem umożliwiającym w bezpieczny sposób nakładanie nowych, wielowarstwowych powłok malarskich na pojazdach szynowych, w profesjonalny sposób, zarówno dla produkcyjnego, jak i renowacyjnego charakteru pracy.
Głównymi cechami wyróżniającymi takiej kabiny są wymiary jej przestrzeni roboczej, najczęściej jest to szerokość 6 m, wysokość minimum 6 m oraz długość 24-36m. W takiej zamkniętej przestrzeni zapewniona jest wymuszona wentylacja nawiewno – wywiewna, ukierunkowana pionowo (czasami, w specyfice działalności renowacyjnej poziomo) osiągająca wartość prędkości strumienia powietrza powyżej 0,30 m/s, natężenia oświetlenia powyżej 1200 Lux oraz zdolność do uzyskiwania temperatury suszenia na poziomie minimum 60 stopni C.
Nowoczesna kabina malarsko – suszarnicza umożliwia pracę poprzez natrysk pneumatyczny z pistoletu górnokubełkowego lub pompy pneumatycznej, w układzie jedno lub wielowarstwowego natrysku, z ewentualnym przesuszaniem pośrednim, nakładaniem warstw anty-graffiti, malowaniem oznaczeń i elementów reklamowych, aż do całkowitego wysuszenia i wychłodzenia powłoki do stanu umożliwiającego rozpoczęcie prac wykończeniowych i montażowych.
Aby zainstalować kabinę malarsko – suszarniczą należy przeprowadzić konieczną procedurę projektową, której główne elementy są podane poniżej:
Wstępne rozeznanie projektowo – technologiczne:
W celu rozpoczęcia procedur związanych z projektowaniem Kabiny Malarsko – Suszarniczej Inwestor musi wstępnie rozeznać podstawowe założenia instalacyjne, tzn. gdzie urządzenie może zostać posadowione, jak ma działać w ogólnym systemie komunikacyjnym infrastruktury, jakim czynnikiem ma być realizowane ogrzewanie, jakie są obostrzenia środowiskowe związane z emisją wentylacyjną i akustyczną instalacji, a także jak ma funkcjonować pod kątem kadry pracowniczej.
Wykonanie PTT – Projektu Techniczno – Technologicznego
Po wstępnej analizie możliwości należy wykonać Projekt Techniczno – Technologiczny, tzn. dokument dokładnie opisujący konkretne urządzenie, jego typ i model, wszystkie aspekty działania urządzenia, dokładne wyliczenia jego parametrów pod kątem energetycznym, funkcjonalnym, a przede wszystkim ochrony środowiska. Jego wpływ na istniejącą lub tworzoną infrastrukturę pod kątem BHP, zagrożeń pożarowych i wybuchowych, dróg ewakuacyjnych, dróg zaopatrzeniowych itd. Należy sprawdzić kwestię zagrożeń odwrotnych, tzn. czy w najbliższej okolicy nie ma innych czynników działających negatywnie na projektowaną przez nas instalację: np. emiterów działających konfliktowo względem naszej planowanej instalacji, układu komunikacyjnego powodującego rozpylanie mgieł i aerozoli olejowych, zakładów prowadzący prace szlifierskie w zakresie obróbki drewna, bliskich skupisk mocno pylących drzew. Należy też zdać sobie sprawę z faktu, iż Kabiny Malarsko – Suszarnicze posiadają emitery wentylacyjne będące źródłem dyskomfortu zapachowego i hałasu, które mogą być uciążliwe dla mieszkańców domów i osiedli oczekujących spokoju i czystego powietrza. Można oczywiście stosować materiały niskoemisyjne i mechanizmy ograniczające poziom uciążliwości, ale faktem jest, że całkowite ich wyeliminowanie jest prawie niemożliwe – nie planujmy więc instalacji tam, gdzie może ona kolidować z istniejącym otoczeniem.
