Przez wiele lat, całkiem zresztą niesłusznie, logistykę przyporządkowywano sferze pojęć związanych wpierw z wojskiem i wojskowością (bardzo dosłownie odwoływano się do pierwotnej definicji logistyki, postawionej jeszcze przez cesarza Leontosa), później z działalnością człowieka związaną ze składowaniem i magazynowaniem oraz fizycznym przygotowaniem produkcji, a także ze spedycją wytworzonych dóbr. Procesowe podejście do otaczającego nas świata przyniosło zdecydowanie szersze postrzeganie logistyki, plasując ją jako jeden z kluczowych obszarów aktywności społeczeństw.
Przewozy pasażerskie przez pryzmat logistyki Wbrew przyjętym potocznym i obiegowym opiniom logistyka nie jest działaniem człowieka typowym dla działalności związanej wyłącznie z produkcją, magazynowaniem czy spedycją. Logistyka występuje w każdej sferze działalności człowieka, w tym również w zakresie „przepływów” potoków ludzi.
Przytaczając za M. Chaberkiem:
1. Zadania logistyczne towarzyszą człowiekowi od zawsze; są one wszechobecne, zarówno w odniesieniu do pojedynczego człowieka, jak i do każdej organizacji: gospodarczej, społecznej, kulturalnej, zdrowotnej, wojskowej itp.
2. Przepływy te realizowane są więc jako jeden z elementów składających się na główny proces, który można zdefiniować jako zbiór (sumę) działań podejmowanych przez ludzi w celu zaspokajania ich potrzeb. M.Chaberek, dowodzi, że zasoby ludzkie podlegają działaniom logistycznym w związku z różnymi potrzebami życiowymi człowieka, takimi jak praca zawodowa (dojazdy do pracy, wyjazdy służbowe), prowadzenie gospodarstwa domowego, życie rodzinne i towarzyskie, ochrona zdrowia, turystyka i wypoczynek
3. Ze względu na różne potrzeby życiowe człowieka zadaniem systemów logistycznych jest stworzenie możliwości technicznych i organizacyjnych realizacji procesów logistycznych, dzięki którym zainteresowane osoby mogą być w pożądanym czasie i miejscu, żeby proces zapewnienia zasobów ludzkich odbywał się na odpowiednim poziomie jakościowym i przy akceptowalnych kosztach
4. Niezbędne jest jednoznaczne oddzielenie procesów logistycznych od procesów podstawowych. Procesy podstawowe wymagają dla swojego zaistnienia infrastrukturalnego i subinfrustrukturalnego środowiska, stanowiącego system wsparcia logistycznego – w przypadku problematyki poruszanej w niniejszym opracowaniu – regionu, subregionu, kraju itp.
5. Miejsca, między którymi odbywają się przepływy potoków ludzkich, określić można mianem ośrodków lub centrów zaspokajania potrzeb. Dla realizacji opisanego procesu funkcjonują pasażerskie systemy logistyczne. Proces logistyczny może być realizowany w zakresie transportu przez różne środki (gałęzie) transportu. System logistyczny wraz z procesem logistycznym tworzą system wsparcia logistycznego.
Podkreślić należy, że w ostatnich latach zadania logistyczne związane z obsługą logistyczną osób, zwłaszcza o charakterze służby publicznej, stały się przedmiotem polityki społecznej zarówno władz centralnych, jak i władz regionalnych (samorządów lokalnych). W ramach tej polityki poszukuje się rozwiązań związanych z budową i finansowaniem infrastrukturalnych elementów systemu logistycznego miast i regionów
