Podsumowanie zakresu wprowadzenia systemu w zwizytowanych krajach nie przyniosło pozytywnych wniosków. Okazało się, że poziom wdrożenia systemu jest niski i nierównomierny, co może wynikać z niechęci wielu zarządców infrastruktury i przedsiębiorstw kolejowych do inwestowania w urządzenia ERTMS z powodu kosztu inwestycji z tym związanych oraz braku indywidualnego uzasadnienia biznesowego dla wielu spośród nich. Także poziom wdrożenia ERTMS w unijnym taborze jest niski. W ERTMS wyposażono około 2,7 tys. jednostek, co stanowi 10 proc. całego taboru w UE. Ponadto system został wdrożony w nierównomierny sposób, a wiele odcinków nie jest ze sobą połączonych. W kilku wypadkach kontrolerzy stwierdzili brak koordynacji między wdrażaniem urządzeń przytorowych i pokładowych. Za przykład podano Polskę, w której zakupiono tabor wyposażony w ERTMS, ale w rzeczywistości działa on na długości 218 km (z 3 763 km korytarzy sieci bazowej w tym kraju), przy czym pociągi mogą poruszać się z prędkością 200 km/h jedynie na odcinku o długości 89 km. W zestawieniu Trybunał stwierdził, że wdrożenie ERTMS zostało jednoznacznie oparte na strategicznej decyzji politycznej i uruchomione bez oszacowania całkowitych kosztów czy odpowiedniego zaplanowania projektu, którego wartość do 2050 r. wyniesie do 190 mld euro. W opinii Trybunału stwarza to zagrożenie tak dla osiągnięcia celów wdrożenia ERTMS ustalonych na 2030 r. i dotychczasowych inwestycji, jak również dla realizacji jednolitego europejskiego obszaru kolejowego jako jednego z głównych celów polityki Komisji Europejskiej. W sprawozdaniu zawarto zatem szereg zaleceń, które powinny zwiększyć efektywność wprowadzenia systemu w krajach członkowskich.
1. Zalecenie 1 – Ocena kosztów wdrożenia ERTMS: W opinii Trybunału Komisja i państwa członkowskie powinny przeanalizować łączne koszty wdrożenia ERTMS przez państwa członkowskie, z uwzględnieniem sieci bazowej i sieci kompleksowej, w celu wprowadzenia jednolitego systemu sygnalizacji w całej UE, przy założeniu horyzontu czasowego dla tego typu inwestycji wynoszącego 30–50 lat. Ocena powinna obejmować koszty urządzeń ERTMS i ich instalacji, jak również inne powiązane koszty na podstawie doświadczenia uzyskanego w państwach członkowskich będących pionierami w zakresie inwestycji w ERTMS dokonywanych na dużą skalę. (Termin: do końca 2018 r.).
2. Zalecenie 2 – Wycofanie krajowych systemów sygnalizacji Komisja powinna dążyć do uzgodnienia z państ wami członkowskimi realistycznych, skoordynowanych i prawnie wiążących celów, dotyczących wycofywania krajowych systemów sygnalizacji, tak by uniknąć sytuacji, w której ERTMS będzie tylko uzupełniającym systemem do zainstalowania. (Termin: do końca 2018 r.).
3. Zalecenie 3 – Indywidualne uzasadnienie biznesowe dla zarządców infrastruktury i przedsiębiorstw kolejowych: Komisja i państwa członkowskie, wraz z zainteresowanymi stronami z sektora kolejowego oraz sektora dostawców ERTMS, powinna przeanalizować różnorodne mechanizmy finansowe, które można zastosować, aby wspierać indywidualne uzasadnienia biznesowe dla wdrożenia ERTMS bez polegania w nadmiernym stopniu na unijnym budżecie. (Termin: do połowy 2018 r.).
