Nie należy zapominać, że zwiększenia efektywności w procesie wydatkowania środków poprzez wzmocnienie funkcji partnerstwa biznesowego między instytucją zamawiającą a wykonawcami nie da się osiągnąć w klimacie traktowania wykonawców tylko jako narzędzia do realizacji celu związanego z rozdysponowaniem posiadanych środków finansowych. Koniecznym jest stałe i ciągłe wsłuchiwanie się w głos przedsiębiorców oraz zbudowanie partnerskiej relacji między instytucjami zamawiającymi a wykonawcami. W tym kontekście niezbędnym wydaje się dodatkowo zapewnienie ciągłości inwestycyjnej w okresie między poszczególnymi perspektywami finansowymi. Obserwowana w pierwszym okresie obecnej perspektywy finansowej zmniejszona liczba ogłaszanych przetargów infrastrukturalnych skutkowała, jak wiadomo, bardzo szybko załamaniem na rynku po stronie firm budowlanych, co przełożyło się chociażby na redukcje zatrudnianych pracowników.
Proces ponownego pozyskiwania portfela zamówień i odtwarzania zasobów osobowych wpływa w sposób negatywny na wydatkowanie środków finansowych w ramach perspektywy. Ramy dotyczące działań inwestycyjnych dotyczących programów obejmujących współfinansowanie ze środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej określono w poszczególnych dokumentach programowych, jednak najważniejszym w mojej ocenie jest pewien obszar, który co oczywiste nie został zapisany w żadnych z dokumentów o charakterze programowym. W mojej ocenie szansą na zwiększenie efektywności wydatkowania środków unijnych w transporcie kolejowym w obecnej perspektywie finansowej jest dialog wszystkich uczestników rynku kolejowego. Wzajemna wymiana ocen, przepływ informacji dotyczących trudności widzianych z perspektywy poszczególnych uczestników rynku jest w stanie uczynić proces wydatkowania środków efektywniejszym. Wszak, co w gruncie rzeczy wydaje się oczywistym, wspomniane wcześniej działania dotyczące wydatkowania środków w ramach dostępnej alokacji nie powinny koncentrować się jedynie na procesie pozyskania tych środków rozumianego w sposób czysto operacyjny, ale winny być procesem o znaczeniu strategicznym z punktu widzenia wszystkich beneficjentów.
Procesowi wydatkowania środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej towarzyszy konieczność stosowania przepisów ustawy z 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych. Wielokrotnie wskazywano już na szereg mankamentów dotyczących ustawowych regulacji z obszaru zamówień publicznych, które utrudniały proces wydatkowania środków. Ww. ustawa była poddawana wielu nowelizacjom, które w ocenie uczestników rynku w mniejszym lub większym stopniu usunęły patologie i trudności. Moją intencją nie jest dokonywanie oceny systemu zamówień publicznych ani poszczególnych ustawowych instytucji. Powyższe nie zastąpi jednak rzeczywistości, która znana jest doskonale zakupom w biznesie, gdzie oczywisty jest dialog między organizacją kupującą a dostawcą (wykonawcą). W tym kontekście zamówienia publiczne nie powinny stanowić w żadnym wypadku bariery dla wskazanego wyżej dialogu uczestników rynku kolejowego i nie powinny utrudniać jego prowadzenia.
