Komora przeznaczona jest do wykonywania następujących badań: okresowych – mających na celu określenie stopnia odporności ustroju na wpływ niedoboru tlenowego i na wpływ wysokości, okolicznościowych – mających na celu określenie lub uaktualnienie odporności ustroju na niedobór tlenowy, specjalnych – zgodnie z zapotrzebowanym profilem10. Symulator urządzenia katapultowego statku powietrznego pozwala na ćwiczenie przez szkolonych elementów związanych z procedurą jego opuszczania w sytuacjach awaryjnych, co jest o tyle istotne, że przeciążenia wytwarzane w czasie realizacji przez pilota tej procedury sięgają ok. 20G. Symulatory lotów i ich klasyfikacja Symulator lotów – jest to urządzenie techniczne lub program komputerowy imitujące działanie samolotu w rzeczywistych warunkach lotu. Mogą one mieć postać od prostych gier komputerowych do zaawansowanych symulatorów lotniczych będących pełnowymiarowym, funkcjonalnym duplikatem kokpitu wraz z systemami pokładowymi i oprzyrządowaniem zamontowanym na platformie hydraulicznej lub wirówce przeciążeniowej wytwarzającej przeciążenia adekwatne do tych, występujących w poszczególnych fazach lotu statku powietrznego.
Współczesny, najprostszy symulator zazwyczaj składa się z: monitora komputerowego lub jego wielokrotności dla wizualizacji środowiska wewnętrznego (kabiny) i zewnętrznego (lotniska z infrastrukturą, ukształtowania terenu, warunków meteorologicznych itd.), środowiska realizacji operacji powietrznych; urządzeń sterowania statku powietrznego (drążek sterowny lub wolant, joystick, sterownice nożne) celem wprowadzania danych z zakresu sterowania samolotem (pochylenie, przechylenie, kierunek); komputerowych systemów komunikacji wewnętrznej i zewnętrznej, symulacji dźwięków występujących w samolocie; systemów komputerowych służących do przetwarzania sygnałów wejściowych zadanych przez pilota w zakresach pilotowania samolotu na wskazania przyrządów pokładowych (przyrządów pilotażowo- nawigacyjnych, przyrządów kontroli pracy silnika, systemów r/ nawigacyjnych itp.).
Uwzględniając złożoność konstrukcji i zastosowany stopień wierności odwzorowania kabiny, urządzeń i systemów statku powietrznego oraz sposób symulacji obciążeń występujących w czasie wykonywania manewrów przez statek powietrzny symulatory lotnicze (Flight Simulation Training Devide – FSTD) możemy podzielić na cztery zasadnicze grupy11:
• Full Flight Simulator (FFS),
• Flight Training Device (FTD),
• Flight and Navigation Procedures Trainer (FNPT),
• Basic Instrument Training Device (BITD). Full Flight Simulator (FFS) – najbardziej zaawansowany technicznie rodzaj symulatora. Kompletna, pełnowymiarowa i funkcjonalna replika kokpitu danego typu, modelu lub serii statku powietrznego połączona z odpowiednim systemem komputerowym niezbędnym do odwzorowania statku powietrznego podczas operacji na ziemi i w powietrzu.
System wizualizacji zapewnia widok poza kokpitem, a system siłowników odwzorowuje wrażenia fizyczne związane z ruchem. Urządzenia tego typu wykorzystuje się m.in. do treningu personelu latającego w niebezpiecznych stanach lotu, wyrobienia i utrwalania nawyków. Flight Training Device (FTD)- kompletna, pełnowymiarowa i funkcjonalna replika instrumentów, wyposażenia i paneli kontrolnych danego typu statku powietrznego połączona z odpowiednim systemem komputerowym niezbędnym do odwzorowania statku powietrznego, w warunkach na ziemi i w powietrzu. Urządzenia tego typu nie muszą być wyposażone w systemy wizualizacji i odwzorowania wrażeń ruchowych. Flight and Navigation Procedures Trainer (FNPT) – model kokpitu połączony z odpowiednim systemem komputerowym niezbędnym do prezentacji danego typu lub danej grupy typów statków powietrznych podczas wykonywania operacji w locie. Urządzenia tego typu wykorzystywane są m.in. do treningu lotu proceduralnego i nawigacji. Basic Instrument Training Device (BITD) – urządzenie odwzorowujące przyrządy statku powietrznego (możliwe jest ich wyświetlanie na ekranie monitora), umożliwiające trening co najmniej proceduralnych aspektów lotów według przyrządów. Symulatory dopuszczone do szkolenia licencjonowanego personelu lotniczego muszą spełniać wymagania określone w JAR – STD (Joint_ Aviation_Requirements – Synthetic Training Devices). Spełnienie tych wymagań przez dane urządzenie potwierdzane jest poprzez wydanie stosownego certyfikatu przez uprawnioną instytucję państwową – w Polsce zgodność tę stwierdza i wydaje stosowny certyfikat Prezes Urzędu Lotnictwa Cywilnego.
