RK: Czy według Pana potrzebujemy w Polsce KDP?
AB: Decyzja o przystąpieniu do realizacji projektu KDP powinna opierać się na odpowiednich analizach, wynikach prac studialnych oraz uwzględniać możliwości finansowe sfery publicznej.
Decyzja w sprawie przystąpienia do budowy nowego systemu KDP powinna zostać podjęta również z uwzględnieniem całego kontekstu funkcjonowania systemu transportowego w kraju, tj. zapewnienia zrównoważonego i synergicznego rozwoju wszystkich gałęzi transportu ze szczególnym naciskiem na ich intermodalność. Inwestycja w KDP nie może bowiem wynikać wyłącznie z chęci zaspokojenia czysto technicznych (innowacyjnych) oraz infrastrukturalnych potrzeb sektora transportu kolejowego. Musi ona wynikać z ekonomicznie uzasadnionej konieczności zapewnienia sprawnego przewozu osób, który w pełni realizuje oczekiwania mieszkańców i gospodarki narodowej. Zważywszy, że transport kolejowy jest systemem naczyń połączonych, niezbędne będzie systemowe podejście.
RK: Co jest największym wyzwaniem we wcieleniu projektu KDP w życie?
AB: Projekt budowy systemu Kolei Dużych Prędkości w Polsce jest przedsięwzięciem cywilizacyjnym. W tym kontekście, w przypadku podjęcia ewentualnej decyzji po zakończeniu niezbędnych analiz o budowie KDP, największe wyzwanie stanowić będzie przygotowanie odpowiedniej dokumentacji (technicznej, środowiskowej), przygotowanie analiz ekonomicznych, zgromadzenie wszystkich niezbędnych środków finansowych i zasobów kadrowych na ten cel oraz, co również jest bardzo ważne, przekonanie społeczeństwa do realizacji tego projektu. Poważne wyzwanie dla rządu polskiego stanowić będzie zapewnienie środków nie tylko na budowę KDP, ale także utrzymanie systemu w późniejszym okresie. W tym przypadku decydujący może okazać się harmonogram przygotowań do budowy, mając m.in. na uwadze wykorzystanie środków UE kolejnej perspektywy finansowej. Ponadto należy pamiętać, że w związku z wprowadzeniem Kolei Dużych Prędkości w Polsce, zarządca infrastruktury eksploatujący linie KDP oraz przewoźnik planujący wykonywać przewozy na tych liniach przy wykorzystaniu odpowiedniego taboru, zobowiązani będą do zmiany swojego systemu zarządzania bezpieczeństwem w celu zapewnienia właściwej eksploatacji oraz prowadzenia ruchu. Linie kolejowe dużych prędkości oraz obsługujący je tabor są co do zasady (poza pociągami Pendolino) nowymi rozwiązaniami, których polska kolej jeszcze nie posiada. W tym zakresie niezbędne będzie znalezienie odpowiednich, już funkcjonujących rozwiązań, realizujących zakładane cele. Należy tu pamiętać o przetestowaniu technologii w krajowych warunkach. Konieczne będzie wybranie producentów, wykonawców, dostawców i kadr, potrafiących zrealizować tak ambitny projekt.
RK: Jak wg MIB miałyby przebiegać KDP? AB: Rekomendowany w studium wykonalności, przygotowanym na zlecenie PKP PLK SA w 2013 roku, wariant budowy KPD zakłada budowę dwutorowej linii kolei dużych prędkości na odcinku Warszawa – Łódź – Poznań/Wrocław, w tym budowę łącznika głównej linii z Centralną Magistralą Kolejową oraz modernizację istniejących linii kolejowych. W ramach prac studialnych dla budowy KDP rozważano także trasowanie przedłużenia KDP w kierunkach zachodnim i południowym, w celu połączenia polskiego systemu z systemami krajów sąsiadujących (do Berlina i Pragi). Należy jednak zaznaczyć, że z uwagi na konieczność zaktualizowania dokumentacji technicznej, przeprowadzenia procedury związanej z wykupem gruntów oraz uzyskania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach realizacji przedsięwzięcia, rekomendowane warianty przebiegu linii Y oraz jej przedłużenia do Berlina i Pragi mogą jeszcze ulec zmianie.
