6. Stosuje się rozwiązania w zakresie dofinansowania działalności przewoźników realizujących zadania w ramach obowiązku służby publicznej, mające na celu poprawę konkurencyjności publicznego transportu zbiorowego względem transportu indywidualnego, w tym w szczególności – względem motoryzacji indywidualnej. Obecną współczesną i jak się zdaje – bardzo postępową – jest koncepcja logistycznego podchodzenia do realizowanych procesów – także i w kontekście do przepływów osób (potoków osób), a zatem i w kontekście obsługi podróżnych.
Idee i zasady logistyczne znajdują zastosowanie (co więcej, następuje ich systematyczne implementowanie) nie tylko w sferze obsługi zasobów rzeczowych (towarowych), ale tez w odniesieniu do zasobów ludzkich. Obsługa bowiem tych zasobów coraz powszechniej i coraz bardziej konsekwentnie modelowana jest zgodnie z zasadami modelowania procesów logistycznych. W szczególności wykorzystywane są możliwości praktycznego wykorzystania synergicznych funkcji logistyki w tak szczególnym obszarze jej oddziaływania, jakim jest logistyka związana z przepływami pasażerów. Pasażerskie systemy wsparcia logistycznego Zadaniem pasażerskich systemów logistycznych jest umożliwienie realizacji procesów logistycznych.
Procesy logistyczne z kolei umożliwiają społeczeństwu realizowanie zadań będących niejako konsekwencją funkcjonowania społeczeństwa. Każdy z nas musi pracować, uczyć się, leczyć i dbać zdrowie, musi wypoczywać, uczestniczyć w życiu kulturalnym, zażywać sportu i rekreacji. Jak wiele jest tych obszarów aktywności, najlepiej świadczy piramida potrzeb Maslowa. Rozważanie to nie jest rzecz jasna celem tego artykułu, niemniej jednak nie sposób pominąć poruszonych wyżej kwestii. Podsumowując, można stwierdzić, iż aktywność zarówno społeczeństw, jak i poszczególnych ich członków obejmuje wszelkie działania i aktywności związane z życiem i funkcjonowaniem ludzi jako członków społeczności. Immanentną cechą większości z tych aktywności jest oddalenie miejsca pobytu (pracy, zamieszkania) ludzi od miejsc, w których potrzeby te mogą lub muszą być zaspokajane (miejsca te należy określić mianem „miejsc zaspokajania potrzeb” lub „ośrodków zaspokajania potrzeb”). Wspomniane oddalenie przestrzenne powoduje konieczność przemieszczania się między nimi ludzi – najczęściej jako mniej lub bardziej licznych zbiorowości (a więc „potoków pasażerskich”).
Zatem sam proces przemieszczania się (przepływów) ludzi (lub potoków pasażerskich), jak również i inne realizowane przez ludzi procesy życiowe, wymagają wsparcia logistycznego. W tym ujęciu człowieka lub zbiorowość należy postrzegać jako zasób.
7. Bez fizycznego bowiem uczestnictwa człowieka w danym procesie nie jest możliwa realizacja żadnej z ludzkich funkcji życiowych. To oczywiste: nie można pracować, nie wykonując zadań związanych z pracą zawodową, nie można się uczyć, nie wykonując żadnych czynności związanych z przyswajaniem wiedzy itp. Tak więc można i należy stwierdzić, że dana (odpowiednia) osoba (osoby) musza być w odpowiednim miejscu i czasie w odpowiedniej liczbie, a samo zapewnienie tej jedności miejsca i czasu (w związku z realizacją danej funkcji życiowej), powinno się odbyć po właściwym (akceptowalnym) koszcie.
W konstruowanych na podstawie powyższych założeń modelach gospodarczych człowiek jest traktowany jako zasób (co absolutnie nie ma na celu dehumanizacji jednostki i zbiorowości jako społeczeństwa) – zasób pracy żywej i podobnie jak każdy inny zasób w przedsiębiorstwie musi być on dostępny dla procesów produkcyjnych w rozumieniu 5 celów logistyki: właściwy zasób (pracownik), we właściwym czasie, właściwym miejscu, w odpowiedniej liczbie, po odpowiednim koszcie. O tego rodzaju procesach decydują pracownicy, po części pracodawcy (w momencie gdy rozpoczną realizacje zadań gospodarczych przedsiębiorstwa). Procesy logistyczne osób realizowane są z wykorzystaniem dedykowanych im systemów logistycznych. Procesy logistyczne wraz z systemami logistycznymi umożliwiającymi realizację tych procesów tworzą pasażerskie systemy wsparcia logistycznego.
