Wywiady

Cel: rozwój międzynarodowych przewozów kolejowych

RK: Załącznikami do Konwencji  są Umowa o Międzynarodowej  Kolejowej Komunikacji Towarowej  (SMGS) oraz Umowa o Międzynarodowej  Kolejowej Komunikacji Osobowej (SMPS). To dwa  sztandarowe osiągnięcia OSŻD.  Czy może nam Pan opowiedzieć  o założeniach i znaczeniu SMGS  oraz SMPS?

TS: Znaczenia obu wymienionych  umów nie da się przecenić, gdyż  stworzyły one podstawę prawną  dla wykonywania – dotychczas  nigdy nieuregulowanych w takiej  skali – międzynarodowych przewozów  kolejowych na obszarze  Europy i Azji. Jak już wspominałem,  weszły one w życie w 1951  roku. Wydane do nich Instrukcje  Służbowe (SI) określiły zasady postępowania  personelu kolejowego  przy realizacji tych umów.  Głównym celem SMGS było stworzenie  jednolitego prawa, dotyczącego  rozwiązywania problemów  związanych z zawieraniem i realizacją  umów na międzynarodowe  przewozy, przy określeniu  wzajemnych praw i obowiązków  stron umowy, tj. przewoźników kolejowych  oraz ich klientów, a także  regulowanie możliwych roszczeń  powstających przy realizowaniu  przewozów.  Przepisy SMGS zobowiązują koleje  do przewozu towarów, przewidzianych  planem przewozów  kolei nadania, a także zobowiązują  odbiorcę do przyjęcia przybyłego  na jego adres towaru.  Warunki przewozów mają charakter  kategoryczny (imperatywny)  i nie mogą być zmienione ani przez  umowy poszczególnych kolei, ani  inne wielostronne umowy. Umowa  SMGS dopuszcza do przewozów  na szczególnych warunkach: tabor  kolejowy, ponadgabarytowe towary,  niebezpieczne ładunki wg wykazu  i inne. Dla ładunków ponadgabarytowych  SMGS przewiduje  wstępne uzgodnienie warunków  przewozu.  Procedura załadunku i wysyłki towarów  jest określona przez przepisy  kolei nadawcy. Dla poszczególnych  zagadnień opracowane są  ogólne wymagania, np. co do wagi,  oznakowania przesyłek, a także  ujednolicone normy przewidziane  dla załadunku i mocowania towarów  na platformach.  Zgodnie z postanowieniami SMGS  transport towarów w międzynarodowej  komunikacji dokonuje się  między wszystkimi stacjami otwartymi  do operacji ładunkowych w ruchu  krajowym.  Zawarcie umowy i wszelkich formalności  związanych z przewozami  ładunków w bezpośredniej  międzynarodowej komunikacji kolejowej  dokonuje się za pomocą  ujednoliconego formularza listu  przewozowego SMGS .  Przy tranzycie opłata transportowa  jest pobierana wg wewnętrznych  taryf uczestniczących kolei,  a w przypadku tranzytu przez kraje  trzecie – wg specjalnych taryf tranzytowych.  Opłata za przewozy obliczana  jest wg najkrótszej odległości  miedzy tymi stacjami granicznymi,  które zawarte są w liście  przewozowym nadawcy. Należy  zaznaczyć, że przewoźnik ma  prawo wybrać inną krótszą trasę  na przewóz towaru, i wtedy  opłata wyliczana jest wg faktycznej  trasy przejazdu.  Ważne jest, że opłaty przewozowe  i kary przy przewozach na kolejach  kraju nadawcy i kraju odbiorcy naliczane  są w miejscowej walucie.  Za załadunek towarów do wagonów  kolei o innej szerokości toru  lub zmiany rozstawu kół wagonów  na stacjach granicznych pobierane  są dodatkowe opłaty. Jeżeli te  operacje przeprowadzane są przez  kolej odbiorcy, wtedy opłaty określane  są wg jego taryfy krajowej,  a w pozostałych przypadkach – wg  stawek tranzytowych.  Na stacjach granicznych sporządzane  i wysyłane są informacje  dla gestorów towarów o przebiegu  ich przewozu.  Umowa SMPS reguluje przewozy  pasażerów i bagażu w międzynarodowej  kolejowej komunikacji pasażerskiej.  Obowiązuje zarówno  przewoźników, jak i pasażerów,  nadawców oraz odbiorców bagażu,  operatorów wagonów i zarządzających  infrastrukturą.  Zastosowanie tych dwóch umów  pozwala na realizację bezpośrednich  przewozów kolejowych  między Europą i Azją, a w szczególności  między Chinami i krajami  Europy.

Dodaj komentarz