O historii Warszawskiej Kolei Dojazdowej, frekwencji w pociągach i planach na przyszłość rozmawiamy z Jolantą Dałek, Członkiem Zarządu WKD sp. z o.o., Dyrektorem ds. Ekonomiczno-Finansowych.
W tym roku WKD obchodzi 95-lecie istnienia. Jak na przestrzeni lat zmieniały się koleje? Jakie wydarzenie było dla Was „kamieniem milowym”?
Linia kolejowa łącząca od 1927 roku ścisłe centrum Warszawy z Grodziskiem Mazowieckim przez Podkowę Leśną była pierwszą na ziemiach polskich po odzyskaniu niepodległości zaprojektowaną i zbudowaną od podstaw normalnootorową linią kolei elektrycznej. Było to, jak przystało na czasy dwudziestolecia międzywojennego, pionierskie przedsięwzięcie grupy wizjonerów, w całości sfinansowane przez kapitał prywatny, korzystający z kredytów, pożyczek i obligacji. Do budowy i eksploatacji linii powołano spółkę Elektryczne Koleje Dojazdowe S.A., która pozyskała i wdrożyła najnowocześniejsze spośród wówczas dostępnych rozwiązania w dziedzinie infrastruktury oraz taboru kolejowego. Szybki i wydajny transport szynowy o trakcji elektrycznej zaprojektowano w dwojaki sposób: na terenie silnie zurbanizowanym, w 
granicach administracyjnych Warszawy poprowadzono systemem tramwajowym, zaś poza jej granicami – jako kolej, z wyższą prędkością ruchu, zabezpieczonego semaforami blokady liniowej i systemami sygnalizacji przejazdowej. Również model zarządzania przedsiębiorstwem w sposób elastyczny dopasowywano do zmieniających się uwarunkowań ekonomicznych, poszukując nowych kierunków rozwoju poprzez działalność inwestycyjną. Dzięki temu powstały odgałęzienia linii kolejowej do nowych osiedli, wzdłuż już istniejących połączeń pozyskiwano niezbędne grunty pod ich przyszłą rozbudowę, planowano rozległą siatkę nowych tras.
Dynamiczny rozwój EKD niestety został zahamowany przez wybuch wojny. Po jej zakończeniu spółka EKD została znacjonalizowana i włączona do olbrzymiej struktury, jaką były Polskie Koleje Państwowe. Równocześnie nazwę firmy zmieniono na Warszawską Kolej Dojazdową, zaś poszczególne wydziały podporządkowano organizacyjnie określonym sekcjom PKP. Takie posunięcie w zasadzie uniemożliwiało jakąkolwiek samodzielność. Wszelkie decyzje w zakresie przebudowy lub modernizacji infrastruktury czy nowego taboru kolejowego zapadały odgórnie, na najwyższych szczeblach scentralizowanej struktury przedsiębiorstwa państwowego.
Dopiero na przełomie XX i XXI wieku na mocy ustawy o restrukturyzacji i komercjalizacji PKP wyodrębniona została spółka Warszawska Kolej Dojazdowa z własnym zarządem, budżetem i majątkiem. Samodzielną działalność gospodarczą spółka rozpoczęła w dniu 1 lipca 2001 roku – jako jednocześnie przewoźnik oraz zarządca infrastruktury kolejowej. Kolejną bardzo ważną datą w najnowszej historii jest 27 września 2007 roku – wówczas po kilkuletnim procesie uzgodnień staliśmy się spółką samorządową. To otworzyło nowe, niezwykle szerokie horyzonty podjęcia wielokierunkowej modernizacji WKD, w obszarach: zarządzania, inwestycji strategicznych w tabor i infrastrukturę, podnoszenia kwalifikacji kadr, konstruowania planu marketingowego oraz polityki jakości i bezpieczeństwa.
