Oficjalne stanowisko Rosji w sprawie programu TRACECA jest takie, że program ten ma na celu stworzenie komunikacji transportowej „omijając Rosję”, a także wzmocnienie „tendencji odśrodkowych wśród krajów WNP”.
Do 2014 roku, w ramach projektu, wybudowano kilka odcinków dróg, głównie w Chinach. Od 2016 roku największe problemy w realizacji programu TRACECA związane są z funkcjonowaniem Transkaukaskiego Korytarza Transportowego. To m.in. trudności z wprowadzeniem jednolitej taryfy przewozowej, a także duże opóźnienia na przejściach granicznych. Oczekuje się, że rozwój programu TRACECA będzie w dużej mierze uzależniony od chińskich planów realizacji strategii „Jeden pas, jedna droga” w celu zorganizowania tzw. Nowego Jedwabnego Szlaku – szlaku transportowego dla przepływu towarów i pasażerów z Chin do Europy, gdyż potencjalnie korytarz „Europa – Kaukaz – Azja” może przejąć znaczną część chińsko-europejskiego ruchu towarowego.
Ukraina jest członkiem korytarza transportowego Europa-Kaukaz-Azja (TRACECA) i, prowadząc wyważoną politykę, jest w pełni zdolna do pokonania konkurencji z transsyberyjskim szlakiem kolejowym. W tym celu należałoby poprawić atrakcyjność transportu kolejowego w ramach TRACECA poprzez przyciągnięcie dodatkowych przepływów ładunków, stworzenie taryfy przelotowej i przewóz na elektronicznym liście przewozowym; zwiększenie koordynacji między kolejami i promami w celu obniżenia opłat.
Udział w projekcie jest jedną z szans dla Ukrainy na potwierdzenie swojej aktywnej pozycji w dalszym rozwoju i poprawie efektywności korytarza transportowego Europa-Kaukaz-Azja. Ta strategiczna trasa zapewnia obrót handlowy między Europą a Azją, którego wielkość ogółem przekracza 2 biliony dolarów, z czego tylko usługi transportowe stanowią ponad 200 miliardów dolarów.
Szlak „Południe-Zachód”
Korytarz transportowy „Południe – Zachód” to nowy transkontynentalny projekt logistyczny kolei ukraińskich, azerbejdżańskich, gruzińskich, irańskich i polskich. Celem współpracy jest realizacja przewozów pomiędzy UE a Ukrainą, Gruzją, Azerbejdżanem przez Iran aż do Indii. Łączna długość korytarza wynosi 7 654 km. Trasa ta jest 2-3 krotnie szybsza od drogi morskiej oraz krótsza o ponad 1000 km od alternatywnego korytarza lądowego biegnącego przez terytorium Rosji.
Próbny kontener był wysłany w 2018 roku trasą „Południe – Zachód” dotarł ze Sławkowa do Astary w Iranie w ciągu 9 dni. Droga powrotna zajęła 13 dni.
Korytarz ma potencjał 72 mln ton ładunków i trzykrotnie skraca czas transportu kontenerów z Indii/krajów Zatoki Perskiej przez Iran, Azerbejdżan, Gruzję, Ukrainę, Polskę do krajów UE. Ten korytarz transportowy jest alternatywą dla tradycyjnego szlaku przez Kanał Sueski.
Obecnie znaczna ilość ładunków z krajów Zatoki Perskiej i Indii do Europy jest transportowana drogą morską, co trwa około 30-40 dni. Na trasie południowo-zachodniej ładunek z portu Bandar Abbas (Iran) przez tereny Azerbejdżanu, Gruzji i Ukrainy może dotrzeć do Europy w około 15 dni, a z Teheranu do Sławkowa w 8-9 dni.
Uczestnicy tego projektu uzgodnili konkurencyjne warunki taryfowe. Rozpoczęli także prace nad zorganizowaniem wysokiej jakości obsługi świadczonych usług. W ten sposób, pod warunkiem zsynchronizowania działań uczestników transportu, ujednolicenia parametrów technologicznych i cenowych, „UŻ” ma możliwość połączenia strumieni ruchu regionów Morza Bałtyckiego, Czarnego, Kaspijskiego i krajów Europy Zachodniej.
