Ten raport jest w istocie laurką co do dotychczasowego przebiegu realizacji programu. Wskazuje kilka ciekawych postulatów, które warto zrealizować. Natomiast dyskurs publiczno-medialno-polityczny, który go dotyczy, toczy się w sferze abstrakcji. Trzeba powiedzieć, że samo kierownictwo Najwyższej Izby Kontroli najwyraźniej uznało, że kontrola wypadła zbyt pozytywnie, więc trzeba na siłę z kontekstu wyciągnąć parę zdań, które odpowiednio przedstawione mogą mieć negatywny wydźwięk. Przykładem takiej manipulacji jest na przykład część raportu, która dotyczy rozważań nad uchwałą o koncepcji CPK. Była ona pierwszym historycznym dokumentem dotyczącym portu, inicjującym uruchomienie projektu oraz rozpoczęcie różnego rodzaju analiz wymagających zaangażowania środków. Na takim etapie poszczególne parametry są szacunkowe, ponieważ dopiero zaczynają się szczegółowe badania, które pozwalają projekt sukcesywnie aktualizować.
