W ramach projektu opracowano m.in.: spójne podejście do oceny i zarządzania ryzykiem, stanowiące uzupełnienie dotychczas stosowanych w sektorze kolejowym, zidentyfikowano obecne, jak i potencjalne przyszłe zagrożenia terrorystyczne na kolei, wskazano również potrzeby wspólnych szkoleń i innowacyjnych podejść do wzrastających wyzwań zagrożeń terrorystycznych w transporcie, przeanalizowano i oceniono efektywność ponad 30 różnych technologii i rozwiązań z zakresu bezpieczeństwa w pociągach i na stacjach kolejowych. Wskazano tutaj przede wszystkim na problemy ich zgodności z wymogami prawnymi (szczególnie ochrony danych), brak standaryzacji rozwiązań dla sektora, zbyt słabe pokrycie sieci telekomunikacyjnych do zastosowania przesyłu danych w czasie rzeczywistym, częste generowanie fałszywych alarmów, mało przyjazne dla użytkownika systemy i interfejsy komunikacyjne (zarówno dla pasażerów jak i personelu kolejowego), a także bardzo wysokie koszty zakupu nowoczesnych technologii i wciąż słabe dopasowanie proponowanych rozwiązań do potrzeb sektora kolejowego. Dodatkowo oceniono, iż żadna z nowoczesnych technologii nie zastąpi dobrze przeszkolonego personelu kolejowego oraz czujnego i wiedzącego jak się zachować w krytycznych, czy podejrzanych sytuacjach pasażera, przeprowadzono międzynarodowe szkolenie dla personelu kolejowego, przygotowano przewodnik dot. kwestii wykrywania i eliminowania zagrożeń wewnętrznych w organizacji (insider threat) oraz przewodnik dot. efektywnego użycia mediów cyfrowych w zwiększaniu świadomości zagrożeń terrorystycznych oraz skutecznego reagowania na nie wśród personelu kolejowego oraz pasażerów. Poza konkretnymi rezultatami projektu, pozwolił on także na zacieśnienie współpracy największych kolei europejskich w obszarze poprawy bezpieczeństwa i zapobiegania zagrożeniom terrorystycznym w transporcie kolejowym, a także z Komisją Europejską (DG HOME), organizacjami międzynarodowymi jak COLPOFER i RAILPOL, czy unijnymi platformami współpracy jak RAILSEC i LANDSEC.
Miniony rok był trudnym czasem dla kolei – nie tylko w Polsce. Jak Bruksela wspiera przewoźników i jakie plany ma na przywrócenie frekwencji sprzed 2020 r.?
Z przyjętego przez UE podejścia do zmian klimatu i w ramach długoterminowej polityki określonej w Europejskim Zielonym Ładzie wynika, że to właśnie transport kolejowy ma być podstawowym elementem budowania zrównoważonego systemu transportu UE. Zatem istnieje w UE silna wola polityczna i duża przychylność wobec takich koncepcji, jak przywrócenie siatki szybkich połączeń dalekobieżnych (HS) i połączeń nocnych jako alternatywy dla podróży lotniczych.
Komisja Europejska przyjęła Komunikat ws. tymczasowych ramy środków pomocy państwa w celu wsparcia gospodarki w kontekście trwającej epidemii. Obecnie Komisja Europejska podjęła decyzję o przedłużeniu okresu obowiązywania i rozszerzeniu zakresu tymczasowych ram pomocy państwa, przyjętych 19 marca 2020 r., aby wesprzeć gospodarkę w kontekście pandemii koronawirusa. Okres obowiązywania wszystkich sekcji tymczasowych ram zostaje przedłużony o sześć miesięcy, tj. do 30 czerwca 2021 r., a w przypadku sekcji umożliwiającej wsparcie w postaci dokapitalizowania zostaje on przedłużony o trzy miesiące, tj. do 30 września 2021 r. (początkowo miały one obowiązywać do 31 grudnia 2020 r.). Tymczasowe ramy mają na celu ułatwienie procedury zatwierdzania przez KE pomocy na walkę ze skutkami pandemii przyznawanej przez poszczególne państwa UE w różnych sektorach gospodarki, w tym w sektorze transportu.
