Nawet jeśli podział organizacyjny kolei oraz regulacje prawne narzucają ramy takich podziałów, to samorzutne i „oddolne” działania klientów kolei bardzo często stawiają pod znakiem zapytania wprowadzone uregulowania. W opisanych wyżej przypadkach mamy do czynienia z wykorzystaniem pociągów międzyregionalnych do realizacji przewozów o charakterze typowo regionalnym: pociągi te są przez znaczącą część pasażerów nie traktowane jako środek podróży długodystansowej, lecz jako typowy środek dowozowo-odwozowy odpowiednio do i z pracy. Co więcej, część pasażerów nabywa na przejazd tymi pociągami bilety okresowe, aby zminimalizować sobie koszty podróży. Zatem pociąg dalekobieżny jest w tym przypadku również środkiem podróży o charakterze typowo regionalnym. Zagadnienie, jakie przyjąć kryteria dla zakwalifikowania danego środka transportu kolejowego jako regionalnego, towarzyszyło obradom Grupy w zasadzie od momentu podjęcia prac nad podręcznikiem CRTS. Ostatecznie zarekomendowano, aby zakwalifikować jako przewozy regionalne te pasażerskie przewozy osób, dla których czas trwania podróży nie przekracza 1 godziny.
