Przykładowo Łukasiewicz – IPS „TABOR” w przeszłości zatrudniał nawet około 700 osób, natomiast przed połączeniem – 230. Przeprowadzone analizy wykazały również, że dotychczasowe, funkcjonujące kilkadziesiąt lat instytuty nie rozwijały się organizacyjnie i nie wykorzystywały nowych metod zarządzania, mimo bardzo dużego potencjału badawczego i wdrożeniowego. Pojawiały się wyzwania związane z obiegiem dokumentów, atrakcyjnymi warunkami pracy, komercjalizacją, reakcją na potrzeby klienta czy świadczeniem wysokiej jakości usług. W praktyce pojawiały się więc problemy z subwencjami. Mniejsze jednostki otrzymywały coraz mniejsze subwencje.
