Transportowa multimodalność umożliwia wykorzystanie przewag konkurencyjnych poszczególnych gałęzi transportu dla zrównoważonego rozwoju całej branży transportowej. System transportowy stanowi sieć naczyń połączonych i dla optymalnego jego działania niezbędne jest prawidłowe i spójne funkcjonowanie wszystkich gałęzi. zwanej dalej Strategią. Przedmiotowy dokument określa nowy model rozwoju – suwerenną wizję strategiczną, zasady, cele i priorytety rozwoju kraju w wymiarze gospodarczym, społecznym i przestrzennym do 2020 r. oraz w perspektywie do 2030 r.
Obecny kształt dokumentu Strategii jest efektem formalnego procesu, który został zapoczątkowany w drodze zaprezentowania nowej wizji rozwoju kraju w dokumencie przyjętym 16 lutego 2016 r. przez Radę Ministrów, tj. w „Planie na rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju”. Przedmiotowy dokument przedstawiał wyzwania, jakie stoją przed polską gospodarką, a także zarysowywał przykładowe instrumenty gospodarcze, finansowe i instytucjonalne, koncentrując propozycje działań wokół pięciu filarów rozwojowych. Na podstawie „Planu na rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju”, a także prac prowadzonych przez grupy robocze w ramach Ministerstwa Rozwoju, opracowane zostały Założenia Strategii na rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju, które stanowiły warunki brzegowe dla dalszych prac. Projekt Strategii był szeroko konsultowany społecznie praktycznie na każdym etapie powstawania, formalne konsultacje społeczne odbywały się natomiast od 29 lipca do 30 września 2016 r. U zasadniczych podstaw powodujących powstanie Strategii legło stanowisko, że Polska potrzebuje nowych impulsów rozwojowych, które zapewnią stabilny wzrost konkurencyjności w oparciu o inne niż dotychczas czynniki rozwojowe. Działania opisane i przyjęte w Strategii koncentrują się wokół następujących celów: trwały wzrost gospodarczy oparty coraz silniej o wiedzę, dane i doskonałość; rozwój społecznie wrażliwy i terytorialnie zrównoważony; skuteczne państwo i instytucje służące wzrostowi oraz wyłączeniu społecznemu i gospodarczemu. Jednym z obszarów wpływających na osiągnięcie celów Strategii jest właśnie transport. Znaczenie sektora transportu i logistyki dla polskiej gospodarki sukcesywnie rośnie. Według danych Głównego Urzędu Statystycznego w 2016 r. wszystkimi rodzajami transportu przewieziono 1 836,7 mln ton ładunków, tj. o 1,8 proc. więcej niż przed rokiem, i wykonano pracę przewozową w wysokości 385,7 mld tonokilometrów, tj. o 6,9 proc. większą niż przed rokiem. Zanotowano wzrosty przewozów ładunków w transporcie samochodowym, lotniczym i żegludze morskiej, przy spadku w transporcie kolejowym, rurociągowym i żegludze śródlądowej. Praca przewozowa zwiększyła się we wszystkich rodzajach transportu z wyjątkiem żeglugi morskiej i żeglugi śródlądowej.
Przeciętne zatrudnienie na podstawie stosunku pracy w całym sektorze transportu w 2016 r. wyniosło 559 tys. osób i było o 6,3 proc. większe w porównaniu z 2015 r. (w sektorze publicznym wzrosło o 13,7 proc., a w sektorze prywatnym o 3,8 proc.). Przychody ze sprzedaży usług we wszystkich jednostkach transportu w 2016 r. były większe o 8,4 proc. w porównaniu z 2015 r. i wyniosły 206,6 mld zł (w sektorze publicznym nastąpił wzrost o 11,1 proc., a w sektorze prywatnym – o 7,9 proc.). Powyższe dane świadczą zatem w sposób zdecydowanie dobitny o tym, że w branży transportowej w Polsce leży ogromny potencjał. Dodatkowo Polska ma szansę na dalsze wzmocnienie tendencji rozwojowych, by stać się prawdziwym logistycznym potentatem, nie tylko na skalę swojego regionu, ale także całej Europy. Korzystnym elementem w tym przypadku jest renta geograficzna, która sytuuje nasz kraj na styku wschodu i zachodu, północy i południa. Mając na uwadze wskazywane wcześniej zagadnienie zrównoważonego transportu, wysoce niekorzystnym zjawiskiem jest występująca w Polsce zdecydowana nierównowaga międzygałęziowa poszczególnych rodzajów transportu. W 2016 r. udział poszczególnych gałęzi transportu (w t) kształtował się w sposób następujący: transport kolejowy – 12,1 proc., transport samochodowy – 84,1 proc., żegluga śródlądowa – 0,3 proc., żegluga morska – 0,4 proc. Niestety przedmiotowy podział ma charakter utrzymującego się już od kilku lat z tendencją spadkową w przypadku transportu kolejowego oraz wzrostową dla transportu samochodowego.
